O fazach Księżyca

    Każdy z nas niejednokrotnie słyszał o  wielkim wpływie Księżyca na różne  zjawiska ziemskie.  Ale człowiek takim już jest, że uwierzy w coś najczęściej tylko wtedy, kiedy naocznie się przekona. Oczywiście,  że zgadzam się z teorią przypływów i odpływów, bo wszystko jest uzasadnione w pracach Newtona. O tym, że fazy Księżyca mają wpływ na stan psychiczny człowieka, przekonała mnie kuzynka pracująca w Szpitalu opieki długoterminowej, bo w czasie pełni,według jej, cały personel medyczny dostaje od swoich podopiecznych dobry wycisk. No z tym też mogłam się zgodzić. Ale nie mogłam  uwierzyć, że różnie na fazy naszego satelity reaguje ciasto drożdżowe, rośliny, czy nawet brud na szybach. I znowu fakty mnie przekonały. A było tak, że w sam wysyp prawdziwków na Litwie byliśmy daleko i  zażywaliśmy kąpieli w Morzu Czarnym.  Po powrocie do domu nie mogliśmy uwierzyć wszystkim tym, kto mówił, że grzyby były na " młodziku" i teraz nie ma. No przecież jak się wybierzemy, to i uzbieramy. W piątek raniutko wyruszyliśmy  do puszczy Rudnickiej na grzybobranie. No i co ? No i prawie, że nic. Znależliśmy kilka przerośniętych prawdziwków ( u nas na Litwie mówi się "borowiki"), które obfotografowaliśmy, bo do jedzenia już nie nadawały się. Sytuację poratowały kurki, których starczyło na obiad.  No i jak tu nie wierzyć w kalendarz księżycowy?

        W poniedziałek odwiedziła mnie moja  koleżanka, która bardzo lubi wszelkie rękodzieło, wszak wykłada prace w szkole. Z okazji zbliżających się urodzin dostałam od niej zestaw pojemniczków  do łazienki. Zawsze zachwycałam się udziergami z bawełnianego sznurka, więc prezent mnie bardzo ucieszył.

 

         Tymczasowo nie miałam pomysłu na nowe prace, a chciało się wypróbować coś nowego, więc przystałam na propozycję koleżanki, że skoczymy do hurtowni pasmanteryjnej i obejrzymy sobie te sznury, a nuż coś tam drgnie i zaangażuję się w nowy projekt "sznurkowy". No i na miejscu okazało sie, że oprzeć  temu nie potrafię. Nie wyobrażałam sobie, że ujrzę taką paletę kolorów. Musiałam na jakiś kolor zdecydować się. Końcowy wybór był podyktowany tym, iż wiedziałam, że dziergać będę torbę na okres letniojesienny. No i nabyłam aż 200 m wymarzonej materii w postaci sznurka z usztywniaczem, o średnicy 0,6 i szydełko Nr 8.
       Przy wieczornym dzienniku telewizyjnym, po przewinięciu w kłębki, zaczęłam robótkę  od spodu torby, czyli od denka. Dziergałam bez konkretnego wzoru, tylko trzymając się postanowień co do formy, którą sobie wymarzyłam.  Następnego dnia przed kolacją torba pozowała do zdjęć. Robótka powstaje bardzo szybko, dzięki temu praca wciąga i nie chce się odkładać, aż do ukończenia. Widocznie trafiłam na odpowiednią  fazę Księżyca!

   Jestem zadowolona końcowym efektem, bo uwierzcie mi, że na żywo torba wygląda dużo lepiej. I  dotarła już do mnie informacja, że będę musiała coś podobnego wyprodukować w innym kolorze. Zresztą w naszej rodzinie to nie pierwszy taki wypadek, kiedy po pierwszej pracy dalej następuje  "copy".  Nie zużyłam całego sznurka, zostało jeszcze na dwa nieduże pojemniczki.

 Dla środowych spotkań u Maknety:

  Oczywiście książki przy takich robótkach są na drugim planie, ale mimo wszystko zaczęłam nowy kryminał Mary Higgins Clark  " Zatańcz z mordercą". Jak i w każdym kryminale aprobuje mnie analityczna praca śledczego. Najważniejsze dla mnie, przy takim rodzaju literatury, że po przeczytaniu prawie połowy książki, nie mogę wskazać przestępcę.
     Życzę wszystkim dobrej fazy Księżyca.